Je gastvrouw!

Je gastvrouw!
Moeder van vijf kinderen
Gifbanner468x60

Doet bevallen pijn?

De meeste vrouwen gaan er vanuit dat bevallen pijnlijk zal zijn. En inderdaad: je hoort zelden een vrouw vertellen dat ze geen centje pijn had tijdens haar bevalling. En de vrouwen die 'een beetje buikpijn' hadden en toen plotseling een baby kregen zie je terug bij Oprah Winfrey. Niettemin, iedereen kan dat nou wel beweren, maar ben je nou heus gedoemd pijn te lijden bij je bevalling?

Volgens de stroming 'psychoprofylaxe' niet. Deze stroming gaat ervan uit dat een bevalling geen pijn hoeft te doen! Gewoon een kwestie van ontspannen en zo. Nou spelen je mentale houding en ontspannen zeker een rol bij pijn, maar zelf zou ik niet willen beweren dat je daarmee pijnloos kunt bevallen. Mij is het tenminste nooit gelukt.

Dus wat mij betreft is het antwoord op de vraag 'Doet bevallen pijn?' een volmondig ja. Maar het is te doen! En ik ben zeer kleinzerig. Ik sta al te trillen op mijn benen als ik naar de tandarts moet.

Drie redenen waarom bevallen pijnlijk is

Je baarmoeder bestaat uit spieren, en tijdens de bevalling gaan die spieren samentrekken, dat zijn de weeën die ervoor zorgen dat de baarmoedermond. En daar heb je meteen al de eerste reden dat bevallen pijnlijk kan zijn!

De tweede reden voor pijn is dat door de weeën langzaam maar zeker de baarmoedermond wordt opengetrokken. Vergelijk het maar met een te kleine coltrui, waar je je hoofd doorheen probeert te steken. Dat kost kracht!

De baarmoedermond komt uit in je vagina en kun je vergelijken met je mond in je gezicht. Beide zijn een kringvormige spier. Steek maar eens je beide wijsvingers aan weerszijden in je mond, en trek eraan. Voel je het spannen? Nou dat is wat er tijdens de bevalling met je baarmoedermond gebeurt.

Een derde reden voor pijn is dat door de weeën het hoofdje van het baby in het bekken wordt geduwd, en daar lopen allerlei zenuwen.

Dit doet mij meer pijn dan jou?

Voor de partner is het moeilijk om zijn vrouw pijn te zien lijden. Je wilt zo graag helpen, maar aan de pijn kun je niets doen. Dit is dan ook de oorzaak voor het gevoel van machteloosheid dat veel partners rapporteren na een bevalling. Mijn partner en ik, kunnen nog steeds geen rustig gesprek voeren over mijn eerste bevalling. Volgens mijn man was die bevalling voor hem net zo zwaar als voor mij, gewoon omdat hij het moest aanzien.

Maar dat wil niet zeggen dat je niet kunt helpen: jouw aanwezigheid is goud waard. Dit is nou eens een gebeurtenis waarbij 'komen opdagen' al negentig procent van de winst is. Jij kent je partner, je kent haar angsten, zorgen en verwachtingen, en daardoor zal je aanwezigheid rustgevend kunnen werken. Ze staat er niet alleen voor: jij bent er immers!

Een kleine kanttekening is hier op zijn plaats, want de manier waarop je er bent is zeer bepalend voor je behulpzaamheid. Als je al nagelbijtend, en met overbezorgd gezicht staat te kijken onder het mompelen van 'Gottegottegottegot, meid wat vind ik dit erg voor je', dan zal je aanwezigheid niet stimulerend werken.

Denk maar eens aan een marathon: het publiek juicht de lopers toe en moedigt ze aan. Dat helpt ze vol te houden, en zo gaat het ook bij een bevalling.

Wees het publiek voor jouw vrouw en juich haar topprestatie toe!

Dus niet





Dus wel

Geen opmerkingen: